Mensenrechten wandelroute
Zondag 25 juni 2023 | 14:00
Op zondag 25 juni om 14 uur kan men meewandelen door Leiden, langs historische plaatsen die iets te maken hebben met mensenrechten.
Een ervaren gids voert u vanaf de Koornbrug kriskras door de stad en zorgt voor nuttige uitleg.
De tocht duurt maximaal twee uur, maar kan eventueel na overleg of vanwege het weer verkort worden.
Deelname kost € 5,- per persoon en aanmelden kan via
Aanmelden graag tot en met 23 juni!
En lukt het deze zondag niet? Elke laatste zondag van de maand kan je meewandelen!
Lees het nieuwste stukje van onze eigen stadsgids Andreas, dit keer over slavernij.
In 1863 werd in Nederland de emancipatiewet ingevoerd waarmee formeel de slavernij werd afgeschaft. In de praktijk kregen slavenhouders compensatie en nog tien jaar uitstel, waardoor plantageslaven feitelijk pas in 1873 in vrijheid werden gesteld, dit jaar 150 jaar geleden. Tot die tijd was Nederland eeuwenlang betrokken geweest bij slavernij en slavenhandel. In de koloniën in Zuid-Amerika werd geld verdiend met door slavenhanden geproduceerde suiker, tabak en cacao. In Leiden zijn nog vele sporen te vinden uit die tijd.
Uit archieven van de Hooglandse Kerk blijkt dat daar in 1752 vier slaafgemaakten, afkomstig van de koloniën, werden gedoopt. Onduidelijk is of zij op dat moment al vrij waren, of dat ze door de doop bevrijd werden. Ook in de Lutherse Kerk zijn voormalige slaven gedoopt. Kerken in die tijd legitimeerden slavernij door te stellen dat God zwarte mensen had voorbestemd om als slaaf te dienen.
Leiden was geen havenstad van waaruit VOC en WIC handelden, maar ook in Leiden woonden lieden met een aanmerkelijk belang in die handelscompagnieën. Het Leidse stadbestuur was in die tijd altijd wel met minstens een persoon vertegenwoordigd in de WIC. Hoewel de Leidse universiteit doorgaans niet actief deelnam, veroordeelde zij de praktijken evenmin.
De geschiedenis van de slavernij van Nederland is er niet een om trots op te zijn. Tegelijkertijd zijn we er onlosmakelijk mee verbonden. Het slavernijverleden heeft de samenleving mede gemaakt tot wat hij nu is en verdient daarom onze volle aandacht.
